بنیاد کارنگی برای صلح بین‌المللی در گزارشی به تشدید تنش‌ها بین ایران و اسرائیل اشاره کرده و تأکید می‌کند که این درگیری‌ها به شکل روزافزون منافع روسیه را در خاورمیانه تحت تأثیر قرار می‌دهد. افزایش تنش‌ها می‌تواند تهدیدی برای پروژه‌های اقتصادی و سیاسی مشترک میان تهران و مسکو باشد. از سوی دیگر، روسیه همواره به دنبال حفظ توازن میان روابط خود با اسرائیل و ايران بوده و نمی‌خواهد با ورود مستقیم به این درگیری‌ها منافع خود در منطقه را به خطر بیندازد. این عدم مداخله مستقیم نشان از رویکرد روسیه برای حفظ روابط استراتژیک خود با هر دو کشور در چارچوب گسترده‌تری از سیاست‌های منطقه‌ای دارد.
سیاست تطبیق با شرایط متغیر منطقه
روسیه با توجه به درگیری‌های مداوم در اوکراین و فشارهای بین‌المللی، تلاش می‌کند به جای ورود به منازعات جدید، خود را با تغییرات سریع و متناوب در خاورمیانه وفق دهد. این سیاست تطبیق به مسکو اجازه می‌دهد تا بدون درگیر شدن مستقیم در تنش‌های ایران و اسرائیل، همچنان نقش خود را به عنوان یک بازیگر کلیدی در منطقه حفظ کند. بنیاد کارنگی تأکید می‌کند که روسیه در شرایط فعلی تمایل ندارد به کمک ایران در برابر اسرائیل یا آمریکا بشتابد، چرا که این امر می‌تواند فشارهای بین‌المللی بیشتری را بر مسکو تحمیل کند. از این رو، سیاست روسیه در قبال منطقه بیشتر بر دیپلماسی و همکاری غیرمستقیم مبتنی است.
تقویت روابط دوجانبه تهران و مسکو
روابط بین ایران و روسیه به‌ویژه پس از آغاز جنگ اوکراین تقویت شده است. ایران در این میان یکی از متحدان اصلی مسکو به شمار می‌رود و در زمینه‌های مختلف از جمله نظامی به روسیه کمک کرده است. ارسال موشک‌های بالستیک و پهپادهای انتحاری از سوی ایران به روسیه، به تقویت همکاری‌های نظامی میان دو کشور منجر شده است. در عین حال، روابط اقتصادی و سیاسی نیز در حال رشد است و تهران به دنبال امضای اسناد راهبردی با مسکو برای توسعه همکاری‌های دوجانبه است. اما بنیاد کارنگی اشاره می‌کند که علی‌رغم این نزدیکی، روسیه همچنان از مداخله مستقیم در مناقشات ایران و اسرائیل اجتناب می‌کند تا تعادل در روابط خود را حفظ کند.
روابط روسیه و اسرائیل و امکان حمایت غیرمستقیم از ایران
یکی از نکات کلیدی که بنیاد کارنگی به آن اشاره دارد، این است که روسیه با وجود همکاری‌های نظامی و سیاسی با ایران، علاقه‌ای به رویارویی مستقیم با اسرائیل ندارد. مسکو همواره سعی کرده است روابط دوجانبه خود با اسرائیل را حفظ کند. حتی پس از حملات هوایی اسرائیل به مواضع ایران در سوریه، روسیه واکنش شدیدی نشان نداده است. با این حال، بنیاد کارنگی پیش‌بینی می‌کند که در صورت مداخله فعال نیروهای آمریکایی در درگیری‌های خاورمیانه، روسيه ممکن است از طریق تقویت گروه‌های نیابتی ایران نظیر حزب‌الله لبنان و حوثی‌های یمن، به صورت غیرمستقیم از ایران حمایت کند. این رویکرد نشان‌دهنده تلاش روسیه برای حفظ نفوذ خود در منطقه بدون درگیر شدن در جنگ‌های جدید است.
