در چندین سخنرانی، رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه، اسرائیل را به تلاش برای گسترش جنگ خود در غزه به مرزهای ترکیه متهم کرده و گفت که خاورمیانه در حال گرفتار شدن در “حلقه آتش” است که ممکن است وحدت سرزمینی ترکیه را تهدید کند. این اظهارات در حالی مطرح می‌شود که بسیاری از تحلیلگران و کارشناسان در ترکیه به نظر می‌رسد این ادعاها را جدی نگرفته و معتقدند تمرکز اسرائیل بیشتر بر روی ایران و متحدانش است.
ظهور اوجالان در کانون توجه
تحول قابل توجهی در سیاست‌های داخلی ترکیه زمانی به وقوع پیوست که دولت باحچلی، هم‌پیمان ملی‌گرا و رئیس حزب حرکت ملی، خواستار سخنرانی عبدالله اوجالان، رهبر زندانی حزب کارگران کردستان در پارلمان شد. باحچلی با اشاره به نیاز به پایان دادن به درگیری‌های چنددهه‌ای با پ‌ک‌ک، پیشنهاد کرد که اوجالان باید اجازه داشته باشد تا از اعضای این گروه بخواهد که تسلیحات خود را زمین بگذارند. این اظهارات به نوعی به دنبال جلب رضایت رأی‌دهندگان کرد و ایجاد موج جدیدی از اصلاحات دموکراتیک و اقتصادی در ترکیه است.
چرایی این تغییر در زمان حال
سوالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که چرا این تغییرات اکنون و در این زمان خاص رخ می‌دهد؟ کارشناسان بر این باورند که آنکارا این اقدام را به خاطر منافع سیاسی فوری انجام نمی‌دهد. از سال ۲۰۱۶، ترکیه سلسله‌حملاتی را در شمال سوریه آغاز کرده که هدف آن جلوگیری از تشکیل منطقه‌ای یک‌پارچه برای کردهای سوری وابسته به پ‌ک‌ک است. این حملات به ترکیه این امکان را داده تا چندین پایگاه نظامی در کردستان عراق تأسیس کند و نفوذ پ‌ک‌ک را کاهش دهد.
تحولات اخیر در سیاست‌گذاری‌های داخلی ترکیه، به ویژه در ارتباط با اوجالان و پ‌ک‌ک، می‌تواند به عنوان یک نشانه از تلاش‌های اردوغان برای تقویت جبهه داخلی و ایجاد ثبات در کشور تلقی شود. این تغییرات می‌تواند تأثیرات عمیقی بر آینده سیاسی و اجتماعی ترکیه داشته باشد و نیازمند توجه و تحلیل دقیق‌تری از سوی ناظران و کارشناسان است.
