جاسوسان اسرائیلی در ایران دیگر صرفاً یک فرضیه اطلاعاتی نیستند، بلکه حقیقتی هستند که حمله اخیر اسرائیل به تأسیسات و پایگاههای حساس درون ایران آن را تأیید کرد. با وجود اینکه ایران یکی از بزرگترین سامانههای دفاعی در خاورمیانه را دارد، این حمله سؤالات بزرگی را در مورد چگونگی موفقیت پهپادها و موشکهای دقیق در نابودی مراکز نظامی شدیداً محافظتشده و کشتن فرماندهان میدانی، بدون هیچگونه پاسخ فوری، ایجاد کرده است. این موفقیت اسرائیل، به گفته منابع اطلاعاتی غربی، بدون وجود شبکهای از عوامل درون ایران که اطلاعات جمعآوری کرده، سامانههای دفاعی را مختل کرده و فرماندهی را بههم ریختهاند، ممکن نبود.
شبکه جاسوسان؛ چه کسانی بودند و کجا بودند؟
تحقیقات اطلاعاتی غربی نشان میدهد که موساد اسرائیل موفق به نفوذ عمیق در ایران از طریق جذب دهها جاسوسان اسرائیلی در ایران در مراکز کلیدی از جمله سپاه پاسداران، ارتش، وزارت دفاع و حتی سازمان انرژی اتمی شده است. این عوامل نهتنها انتقالدهنده اطلاعات بودند، بلکه در برنامهریزیهای لجستیکی حملات، تعیین محل تجمعات، انبارها و پناهگاههای نظامی فوق سری نقش داشتند.
برخی از جاسوسان اسرائیلی در ایران موفق به مختلسازی دستگاههای پارازیت داخلی شدند و برخی دیگر رمزهای ارتباطات نظامی را مستقیماً به اسرائیل منتقل کردند. قابلتوجه است که یکی از افسران ارشد که ماهها پیش ناپدید شده بود، مشخص شد که نقشههای رزمایشهای دفاعی را مستقیماً برای موساد میفرستاده است. همچنین، جاسوسان از فناوریهای پیشرفتهای برای کاشت دستگاههای ردیابی در کامیونهای نظامی و انبارها استفاده کردند که امکان ردیابی دقیق اهداف را فراهم کرد.
شکست اطلاعاتی بیسابقه داخلی ایران
نهادهای امنیتی ایران تنها پس از وقوع فاجعه موفق به کشف شبکههای جاسوسی شدند؛ این یک ضربه سنگین به ساختار اطلاعات ایران محسوب میشود. دستگاهی که قرار بود نخستین مدافع امنیت ملی باشد، نتوانست فعالیتهای مشکوک ماهها پیش از حمله را ردیابی کند.
افشاگریهای داخلی حاکی از آن است که برخی افسران مظنون به همکاری دستگیر شدهاند و تعدادی دیگر نیز چند روز پیش از حمله ناپدید شدند. یکی از گزارشها فاش کرده است که یک عامل دوگانه در یکی از یگانهای جنگ الکترونیک، سامانه دفاع هوایی را در لحظه صفر از کار انداخت، که این امر اجازه عبور هواپیماهای اسرائیلی را بدون مواجهه فراهم کرد.
سامانههای دفاع هوایی اصلی در چندین منطقه هدف قرار گرفته شده، فعال نشدند و دلیل مستقیم آن به گفته تحلیلگران، دستکاری عمدی در دستورات فرماندهی بوده که توسط افسران همکار با جاسوسان اسرائیلی در ایران انجام شده است. تمام اینها نشان میدهد که موفقیت حمله اسرائیلی نهتنها به دلیل فناوریهای پیشرفتهاش، بلکه نتیجه خیانت داخلی ویرانگر بوده است.
جاسوسان اسرائیلی در ایران؛ دستی که از درون ضربه میزند
صحبت از حمله هوایی کافی نیست؛ زیرا بیشتر ویرانیای که در داخل ایران رخ داد از زمین آغاز شد. جاسوسان اسرائیلی در ایران آموزشدیده، که دستورالعملهای مستقیم از موساد از طریق شبکههای رمزگذاریشده دریافت میکردند، عملیاتهای انفجاری محدودی را درست پیش از آغاز حمله هوایی انجام دادند.
در یکی از تأسیسات نزدیک اراک، انفجاری داخلی توسط یکی از کارکنان فنی رخ داد که منجر به ایجاد شکافی امنیتی شد و به یک پهپاد بسیار کوچک اجازه داد تا به اتاق کنترل سری نفوذ کند. در یک پایگاه نظامی در شمال اصفهان، یک هسته از جاسوسان اسرائیلی در ایران دستگاههای پارازیت نصب کردند که بهطور کامل شبکه ارتباطی میان واحدهای دفاعی را مختل کرد.
جالب آنکه برخی از این عملیاتها از داخل خانههای معمولی و با همکاری ساکنان غیرنظامیای اجرا شد که در طول سالها جذب شده بودند، در چارچوب طرحی بلندمدت برای شکستن عمق امنیتی ایران. نهادهای امنیتی ایران آنها را زیر نظر نداشتند، و این سؤال دردناک را مطرح میکند: چند نفر دیگر از جاسوسان اسرائیلی در ایران هنوز منتظر ساعت اجرای مأموریت هستند؟
خسارات واقعی ایران؛ بیش از آنچه اعلام شد
خساراتی که ایران اعلام کرده تنها بخشی از واقعیت است. در واقع، بنا بر منابع متعدد در داخل و خارج ایران، حمله اسرائیلی که با حمایت شبکههای جاسوسان اسرائیلی در ایران انجام شد، مهمترین ستونهای قدرت استراتژیک تهران را هدف قرار داد.
در سپاه پاسداران، فرماندهی 27 افسر از دست رفت؛ از جمله متخصصانی در سامانههای دفاع هوایی و هدایت موشکی، که براساس تحرکات روزانهشان که جاسوسان اسرائیلی در ایران به دقت به موساد گزارش داده بودند، هدف قرار گرفتند. این حمله همچنین شبکه رادارهای زمینی را دربرگرفت، که دقیقاً پیش از شروع حمله خارجی از درون منفجر شدند.
سه مرکز فرماندهی میدانی آسیب جدی دیدند و ارتباط کامل با واحدهای دریایی سپاه در جنوب قطع شد. در یک تأسیسات سری هواپیماهای بدون سرنشین، دودهای غلیظ پس از انفجار داخلی مشاهده شد که سوراخ بزرگی در دیوار مستحکم آن ایجاد کرد؛ نشانهای قوی بر اینکه عملیات نیز از درون اجرا شده است.
در تهران، اشتعال یکی از انبارهای سوخت نظامی منجر به انفجار هولناکی شد که موجی از وحشت عمومی را به دنبال داشت. این انبار، طبق افشاگریها، یکی از مکانهایی بود که پیشتر توسط یک عامل دوگانه از جاسوسان اسرائیلی در ایران که در شرکت حملونقل وابسته به ارتش کار میکرد، گزارش شده بود.
نتيجهگیری
حمله اخیر تنها یک برتری فناوری اسرائیل نبود؛ بلکه یک پیروزی اطلاعاتی پیچیده بود که بر پایه کاشتن جاسوسان اسرائیلی در ایران بنا شده بود؛ کسانی که از درون ساختار دفاعی را دستکاری کرده و اسرار تأسیسات حساس را به اسرائیل فاش کردند. شاید ایران موشک داشته باشد، اما از درون امنیتش از هم پاشیده است. اکنون پرسش خطرناکتر این است: نفر بعدی درون ساختار نظام چه کسی خواهد بود؟ و آیا میتوان اعتماد به نهاد اطلاعات ایران را پس از این سقوط تحقیرآمیز بازسازی کرد؟