خودکشی”آسان داگان”، خلبان جنگنده صهیونیستی، نقطه عطفی در بحث‌های مربوط به سلامت روانی نظامیان و پیامدهای جنگ‌ها است. داگان که ۲۰ سال در ارتش رژیم صهیونیستی خدمت کرده بود، به وضوح تحت تأثیر فشارهای روانی ناشی از تجربه‌های نظامی و جنگی خود قرار داشت.
زندگی نظامی و فشارهای روانی
خلبان داگان در تیپ چتربازان، واحد اطلاعات ۸۲۰۰ و نیروی هوایی خدمت کرده و به عنوان یک نظامی با تجربه شناخته می‌شد. اما او در سال‌های پایانی خدمت خود، دچار انزوای اجتماعی شد و به تدریج از خانواده و دوستانش فاصله گرفت. مادر او همچنین به تغییرات رفتاری در او اشاره کرده و از عدم تمایل او به درمان و گفتگو با دیگران ابراز نگرانی کرده است. به نظر می‌رسد که جنگ و شوک‌های روانی ناشی از آن، بر روی سلامت روحی داگان تأثیر گذاشته بود.
عدم برگزاری مراسم تشییع نظامی
یکی از نکات قابل توجه در مورد خودکشی داگان، عدم برگزاری مراسم تشییع جنازه رسمی توسط ارتش رژیم صهیونیستی است. با وجود اینکه مادر او خواستار تشییع جنازه نظامی بود، ارتش به این درخواست پاسخ نداد و ادعا کرد که داگان به عنوان یک شهروند عادی شناخته می‌شود. این رفتار ارتش می‌تواند به احساس بی‌احترامی و فراموشی در میان نظامیان و خانواده‌های آنان منجر شود.
نیاز به توجه به سلامت روانی نظامیان
این حادثه نشان‌دهنده نیاز فوری به توجه به سلامت روانی نظامیان است. نظامیان به ویژه کسانی که در جنگ‌ها شرکت دارند، ممکن است با تجربیات دردناک و فشارهای روحی مواجه شوند که در صورت عدم رسیدگی صحیح می‌تواند به نتایج ناگواری مانند خودکشی منجر شود. بنابراین، ارتش‌ها باید برنامه‌های جامع‌تری برای حمایت از سلامت روانی نیروهای خود تدوین کنند تا از بروز چنین حوادثی جلوگیری شود.
خودکشی داگان نه تنها یک تراژدی شخصی بلکه یک زنگ خطر برای جامعه نظامی و ضرورت توجه به سلامت روانی نظامیان است.
