در یک حادثه تکان‌دهنده در منطقه حلب سوریه، اعتراضات گسترده‌ای در پی حمله مسلحانه به مقام “ابو عبدالله حسین الخصيبی” در منطقه میسلون شکل گرفت. این حمله منجر به تخریب مقام تاریخی و کشته شدن پنج نفر از خدمه آن شد. این واقعه خشم زیادی در میان علویان برانگیخت؛ چرا که این مقام برای آنان نماد مذهبی و معنوی مهمی است. اعتراضات مسالمت‌آمیز در شهرهای ساحلی مانند لاذقیه، طرطوس و حمص در واکنش به این حمله و تهدید امنیتی علیه مقدسات آنان رخ داد.
آتش زدن مقام: نشانه‌ای از تشدید بحران امنیتی در سوریه
ویدئویی که لحظه آتش زدن مقام “ابو عبدالله حسین الخصيبی” را نشان می‌دهد، به سرعت در فضای مجازی منتشر شد و اعتراضات زیادی را برانگیخت. این مقام به شیخ “ابو عبدالله حسین بن حمدان الخصيبی”، بنیان‌گذار طایفه علویان، تعلق دارد و به عنوان یک نماد مهم مذهبی برای علویان شناخته می‌شود. این حمله به منزله تهدیدی جدی برای امنیت روحی و اجتماعی جامعه علویان در سوریه تلقی شد و نشان‌دهنده تشدید بحران امنیتی در کشور بود.
اعتراضات در لاذقیه، طرطوس و حمص: واکنش جامعه علوی
پس از حمله به مقام، علویان در چندین شهر سوریه، به ویژه در لاذقیه، طرطوس و حمص، دست به اعتراضات مسالمت‌آمیز زدند. این اعتراضات به عنوان واکنشی به حمله به مقدسات آنان و تهدیدهایی که علیه امنیت‌شان وجود داشت، برگزار شد. در این تظاهرات، مردم خواستار پایان دادن به نقض حقوق دینی و اجتماعی خود و حفاظت از نمادهای مذهبی‌شان بودند.
واکنش خشونت‌آمیز هیئت: حملات به معترضان
دولت سوریه و نیروهای امنیتی، به ویژه نیروهای ملی، به اعتراضات با خشونت پاسخ دادند و حملات گسترده‌ای علیه معترضان انجام دادند. این حملات با بهانه تعقیب “مخالفان قانون” صورت گرفت و منجر به کشته شدن دو نفر از معترضان و زخمی شدن چهار نفر دیگر از نیروهای هیئت شد. این واکنش‌ها نه تنها تنش‌ها را افزایش داد، بلکه بحران را عمیق‌تر کرد و بسیاری از مردم به این رفتارها به عنوان تلاش برای سرکوب اقلیت‌ها و تهدید امنیت آن‌ها نگاه کردند.
نقض حقوق اقلیت‌ها: علویان و دیگر اقلیت‌ها در برابر خشونت‌های مداوم
حملات به مقام “ابو عبدالله حسین الخصيبی” تنها یکی از بسیاری از حملات علیه اقلیت‌ها در سوریه بود. مناطقی که عمدتاً به علویان، دروزیان و مسیحیان تعلق دارند، به طور مداوم شاهد نقض حقوق بشر و تعرض‌های خشونت‌آمیز از سوی نیروهای هیئت و گروه‌های مسلح خارجی هستند. این خشونت‌ها موجب افزایش شکاف‌های اجتماعی و بحران‌های انسانی در کشور شده و تهدیدی جدی برای همزیستی مسالمت‌آمیز بین اقلیت‌ها و سایر گروه‌ها به شمار می‌رود.
