مقایسه با اعتراضات ۱۴۰۱
قتل میرموسوی در پاسگاهی در لاهیجان،بار دیگر زخمهای عمیق جامعه ایرانی را نمایان کرد و رسانههای وابسته به سپاه پاسداران به شدت از تکرار تجربه اعتراضات ۱۴۰۱ ابراز نگرانی کردند. این رسانهها به وضوح اشاره کردند که این رویداد میتواند به اعتراضات گستردهای منجر شود که به یاد مهسا امینی و کشتهشدگان دیگر در بازداشتگاهها افتاده است
سکوت جامعه و واکنش مسئولان
در پی انتشار ویدیوهایی از وضعیت جسد میرموسوی و آثار شکنجه بر بدن او، افکار عمومی به شدت تحت تأثیر قرار گرفت. رسانهها و فعالان حقوق بشر خواستار پاسخگویی مسئولان شدند. در این بین، دولت و قوه قضائیه اعلام کردند که پیگیر این موضوع خواهند بود، اما عدم اعتماد عمومی به این نهادها همچنان ادامه دارد
روایتهای متناقض
در حالی که برخی مقامات ادعا کردند که میرموسوی خود را به دیوار زده است، همکلاسیها و دوستان او انسانی با اخلاق و آرام را توصیف کردند که اهل دعوا نبوده است.این تناقضات نشاندهنده عدم شفافیت و نقص در پروتکلهای نیروی انتظامی است
فشارهای اجتماعی و پیامدهای آن
فعالان حقوق بشر و جامعه مدنی بارها درباره شکنجه و رفتار غیرانسانی با زندانیان هشدار دادهاند.
نرگس محمدی،فعال حقوق بشر و برنده جایزه صلح نوبل،در نامهای از زندان اوین نسبت به عواقب این رفتارها هشدار داد و خواستار پاسخگویی حکومت شد
قتل میرموسوی نه تنها یک فاجعه انسانی است، بلکه زنگ خطری برای نظام ایران به شمار میرود.اگر مسئولان نتوانند به این موضوع رسیدگی کنند و پاسخگو باشند، ممکن است بار دیگر شاهد اعتراضات گستردهای در کشور باشیم