در جهانی که جنایت‌ها ساخته میشوند و اعتراف‌ها زیر شکنجه گرفته میشوند، گفتن حقیقت به چالشی مرگبار تبدیل می‌شود. مازيار ابراهيمى، که خود قربانی ماشین سرکوب جمهوری اسلامی بوده، در این گفتگو روایت می‌کند که چگونه زندان‌ها به مراکز شکنجه‌ی سیستماتیک تبدیل شده‌اند و چگونه ترس، ابزاری برای خاموش کردن مخالفان است.
او به بررسی نقض گسترده‌ی حقوق بازداشت‌شدگان می‌پردازد، نقش شبکه‌های وابسته به حکومت در خارج از کشور را افشا می‌کند و توضیح می‌دهد که چرا فشارهای بین‌المللی به‌تنهایی برای تغییر کافی نیستند، مگر آنکه حرکتی از درون شکل گیرد. میان درد و مقاومت، ابراهیمی شهادتی زنده از سرکوبی ارائه می‌دهد که در پشت درهای بسته جریان دارد و سرنوشت انسان‌ها را بازیچه‌ی سرکوبگران می‌سازد.
زندان یا شکنجه‌گاه؟ روایت مازيار ابراهيمى از واقعیت پنهان
سوال : پس از تمام سختی‌هایی که پشت سر گذاشتید، تجربه بازداشت و شکنجه در زندان‌های ایران را چگونه توصیف می‌کنید؟
پاسخ مازيار ابراهيمى: در نظر من زندان و بازداشگاه هر کدام معنی خودش رو داره. یعنی در هر جای دنیا بگید زندان یک تعریفی داره, یک معنایی داره. بازداشگاه هم همینطور و بر طبق قانون استفاده هر کدام برای موارد خاص خودش تعریف شده. اون چیزی که در جمهوری اسلامی داریم نه اسمش زندانه نه بازداشتگاه. اسمش شکنجه‌گاه است.
مازيار ابراهيمى افزود: “و متاسفانه در این شکنجه‌گاه هر اتفاق غیر انسانی رو که فکرش رو بکنید میافته. چون اون اشخاصی که اونجا هستند اصلا هیچ بویی از انسانیت نبردند، قانون هم که حکم فرما نیست. و جوابگو هم به کسی نیستند. یک سری موجوداتی که نمیتونم بگم آدم, ببخشید. توهین به آدم و آدمیت هست. یک سری موجوداتی که نمیدونم واقعا اینا چطور تربیت شدند. چطور بزرگ شدند که به یک چنین موجوداتی تبدیل شدند. و یک چنین کارهایی رو میتونند با همنوع خودشون انجام بدهند”.
افشاگری‌های زندان اوین: تبلیغات رسانه‌ای یا بازتابی از واقعیت؟
سوال: به عنوان کسی که تجربه شکنجه را داشته است، نظر شما درباره گزارش‌هایی که از شکنجه زنان در زندان‌های ایران منتشر می‌شود چیست؟
پاسخ مازيار ابراهيمى: اگر خاطرتون باشه یه گروهی بودن به نام هکرهای علی، امام علی همچین چیزی اگر اشتباه نکنم یک ویدئوی رو منتشر کردن از هک کردن دوربین های زندان اوین. حالا اگر اون گزارش در نظر بگیریم به نظر من اون یک فیلم کمدی بود نه یک گزارش یا تصویر واقعی از زندان اوین، چون چیزی رو از واقعیتهایی که در اونجا اتفاق میفته نشون نداده چون اوین بیشتر معروفیتش یا شاید بگم تمام معروفیتش به خاطر اون بنده های امنیتی و اتفاقاتی که از اول انقلاب تا به حال در آنجا افتاده است. در مورد بانوانم که سئوال فرمودید واقعا نمیتونم بگم خیر جنین چیزهایی که در گزارشها هست در آنجا اتفاق نمیوفته.
مازيار ابراهيمى افزود: “با تجربه شخصی خودم نمیتونم بگم چیزی که میگن دروغ میتونه باشه ، ولی در مورد اشخاصی مثل این فاندی باندی ها اونو میتونم بگم دروغه ولی در مورد اتفاقاتی که اونجا میفته نمیتونم بگم دروغه . در مورد خانم ها که از اول انقلاب هم تا به امروز خیلی در موردش مستندات زیادی تهیه شده و در دسترس هست هر اتفاقی که بگن اونجا میفته من باور میکنم یعنی نمیتونم منکر بشم”.
دیدگاه مازيار ابراهيمى در مورد تأثیر سازمان‌های بین‌المللی و گروه ‘فاندي باندي’
سوال: نقش سازمان‌های بین‌المللی در فشار آوردن به حکومت ایران برای توقف این اقدامات چیست؟
پاسخ مازيار ابراهيمى: سازمان‌های بین‌المللی نقش مهمی در ایجاد فشار بر حکومت‌ها برای تغییر رفتارهای غیر انسانی و نقض حقوق بشر دارند. در مورد حکومت ج ا، سازمان‌های مختلفی مانند سازمان ملل، اتحادیه اروپا و سازمان‌های انسانی نظیر عفو بین‌الملل و دیده‌بان حقوق بشر می‌توانند به طرق مختلف اقدام کنند ولی به طور کلی، نقش سازمان‌های بین‌المللی در فشار آوردن به حکومت ج ا برای توقف اقدامات ضد بشری، به مدیریت جامعه جهانی و همراهی نهادهای مردمی بستگی دارد.
هر چند این فشارها ممکن است به تنهایی نتوانند تغییرات بنیادینی ایجاد کنند، اما می‌توانند باعث ایجاد فضای مقاومت و آگاهیمازيار ابراهيمى افزود عمومی در داخل کشور شوند.تحریمها، مذاکرات دیپلماتیک، کمک به نهادهای مدنی واقعی (نه فاندی باندی)، فشاریر دولتها و آموزش و آگاهی بخشی برخی از اقداماتی هستند که من فکر میکنم نهادهای بین‌المللی میتواند انجام دهند.هر چند این فشارها ممکن است به تنهایی نتوانند تغییرات بنیادینی ایجاد کنند، اما می‌توانند باعث ایجاد فضای مقاومت و آگاهیمازيار ابراهيمى افزود عمومی در داخل کشور شوند.تحریمها، مذاکرات دیپلماتیک، کمک به نهادهای مدنی واقعی (نه فاندی باندی)، فشاریر دولتها و آموزش و آگاهی بخشی برخی از اقداماتی هستند که من فکر میکنم نهادهای بین‌المللی میتواند انجام دهند.
سوال: نظر شما درباره گروه “فاندي باندي” چیست؟ آیا فکر می‌کنید که آنها تهدیدی برای بازگشت شاه محسوب میشوند؟
پاسخ مازيار ابراهيمى: این گروهها به عنوان بازوهای جمهورى اسلامى در خارج از کشور کماکان در پی پیشبرد اهداف جمهورى اسلامى و منحرف کردن حرکتهای مردمی و بی اعتبار کردن خاندان ایرانساز پهلوی هستند، البته مهمترین مطلب در مورد این خائنین به ایران و ایرانی موضوع کاسبیهای میلیون دلاری آنها از وضع اسفناک ایران میباشد. به شخصه در حال حاضر آنها را تهدید نمیبینم بلکه فرصت میبینم. چون این موجودات با کردار و گفتار خود روز به روز گور خود را نزد افکار عمومی ایرانیان عمیقتر میکنند و این باعث برجسته‌تر شدن شاهزاده رضا پهلوی به عنوان تنها آلترناتیو و امید ایرانیان میشوند.
مازيار ابراهيمى افزود: “تمامی اینها با بر ملا شدن اسناد فعالیتهای چند ساله خود و ارتباطات و اسامی بنیانگذاران آنها هیچگونه شکی را برای همگان به جا نگذاشتند که از چه تفکری بر آمده‌اند و مدافع چی تفکری هستند که هر دو تفکر منحوس ۵۷ی است”.
فرصت طلایی: چگونه اپوزیسیون ایران میتواند از حمایت غرب بهرهبرداری کند؟
سوال: طرفداران شاه در خارج از کشور چگونه می‌توانند از هرگونه حمایت احتمالی ترامپ یا قدرتهای غربی بهره ببرند؟
پاسخ مازيار ابراهيمى: البته چیزی به نام حمایت قدرتهای غربی تا به امروز وجود خارجی نداشته. در روزهای اخیر که پرزیدنت ترامپ بر مسند ریاست جمهوری آمریکا هستند البته موضع کاملا جدی در برابر جمهورى اسلامى دارند ولی نباید فراموش کنیم که این موضع حال حاضر ایشان مانند بقیه کشورها و مانند سالهای گذشته براساس منافع کشور خودشان است ولی به هر حال فرصتی را هم برای مردم ما فراهم کرده که اگر استفاده کنیم عبور از لاشه جمهورى اسلامى بسیار آسانتر خواهد بود.
ما مردم بایدکاملا درک کنیم و باور داشته باشیم که این روزها، یک فرصت طلایی است و باید با در کنار هم بود و بدور از جنجال و نفاقی که جمهورى اسلامى مایل به بوجود آوردن است، و با یک هدف قدم بر داریم و تغییر بزرگ را بوجود بیاوریم.
