مانور مشترک آمریکا و اسرائیل در روزهای اخیر با حضور گسترده جنگنده‌ها و بمب‌افکن‌های استراتژیک در دریای مدیترانه برگزار شد. این مانور شامل تمرین‌های بمباران اهداف دوردست، سوخت‌گیری هوایی و هماهنگی عملیاتی میان نیروهای دو کشور بود. هرچند که مقامات رسمی تأکید کرده‌اند که این رزمایش جنبه دفاعی دارد، اما تحلیلگران نظامی معتقدند که مانور مشترک آمریکا و اسرائیل می‌تواند شبیه‌سازی سناریوی حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران یا حتی ترور فرماندهان ارشد نظامی این کشور باشد.
تمرکز بر توان تهاجمی و سناریوی حمله هوایی
در جریان این رزمایش، جنگنده‌های اسرائیلی به همراه بمب‌افکن‌های آمریکایی، تمرین‌هایی را برای حمله به اهداف دوردست اجرا کردند. یکی از نکات کلیدی این مانور مشترک آمریکا و اسرائیل، شبیه‌سازی شرایط حمله به تأسیسات مستحکم و زیرزمینی بود. بمب‌افکن‌های بی-۵۲ آمریکا که قادر به حمل بمب‌های سنگرشکن و موشک‌های کروز هستند، در این مانور مشارکت داشتند که نشان‌دهنده آمادگی برای سناریوی حمله به مراکز حساس هسته‌ای ایران است.
در کنار این موارد، مانور مشترک آمریکا و اسرائیل شامل تمرین‌هایی برای سوخت‌گیری هوایی بود که اهمیت ویژه‌ای در حملات راهبردی دارد. از آنجا که تأسیسات هسته‌ای ایران در فواصل دور از مرزهای اسرائیل قرار دارند، افزایش برد عملیاتی جنگنده‌های اسرائیلی از طریق سوخت‌گیری هوایی، می‌تواند نشان‌دهنده آمادگی برای انجام یک حمله واقعی باشد.
اهداف احتمالی؛ تأسیسات هسته‌ای یا فرماندهان نظامی؟
اگرچه مقامات آمریکایی و اسرائیلی هدف رسمی این رزمایش را ارتقای هماهنگی نظامی عنوان کرده‌اند، اما نشانه‌هایی وجود دارد که می‌تواند بیانگر اهداف فراتر از یک تمرین عادی باشد. تحلیلگران معتقدند که مانور مشترک آمریکا و اسرائیل احتمالاً دو سناریوی مهم را دنبال می‌کند.
نخستین سناریو، حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران است. تأسیساتی مانند فردو و نطنز که دارای سازه‌های زیرزمینی مستحکم هستند، تنها با استفاده از بمب‌های سنگرشکن یا حملات ترکیبی موشک‌های کروز و جنگنده‌های پیشرفته قابل انهدام خواهند بود. از این رو، حضور بمب‌افکن‌های استراتژیک و تمرین حمله به اهداف دوردست، می‌تواند نشانه‌ای از تمرین سناریوی حمله به این مراکز باشد.
دومین احتمال، حملات هدفمند علیه فرماندهان ارشد سپاه پاسداران و مقامات نظامی ایران است. اسرائیل در سال‌های اخیر، عملیات‌هایی را برای ترور چهره‌های کلیدی نظامی ایران طراحی و اجرا کرده است. برخی کارشناسان بر این باورند که مانور مشترک آمریکا و اسرائیل می‌تواند آزمایشی برای یک عملیات هماهنگ باشد که در آن، همزمان با حملات هوایی به مراکز هسته‌ای، فرماندهان ارشد سپاه نیز مورد هدف قرار گیرند.
پیام‌های استراتژیک مانور مشترک آمریکا و اسرائیل برای ایران
این رزمایش، تنها یک تمرین نظامی ساده نیست، بلکه پیام‌های استراتژیکی برای ایران و منطقه دارد. از یک‌سو، آمریکا و اسرائیل می‌خواهند نشان دهند که در صورت افزایش تهدیدات از سوی تهران، توانایی اجرای حملات هماهنگ را دارند. مانور مشترک آمریکا و اسرائیل می‌تواند یک هشدار آشکار به ایران باشد که برنامه هسته‌ای خود را متوقف کند، در غیر این صورت، گزینه نظامی همچنان روی میز خواهد بود.
از سوی دیگر، برگزاری این رزمایش در شرایطی که مذاکرات هسته‌ای به بن‌بست رسیده و تنش‌ها میان تهران و تل‌آویو افزایش یافته است، نشانه‌ای از آمادگی نظامی آمریکا و اسرائیل برای رویارویی احتمالی با ایران است. تمرین سوخت‌گیری هوایی، استفاده از بمب‌افکن‌های استراتژیک و هماهنگی عملیاتی میان نیروهای هوایی دو کشور، همگی نشان‌دهنده تمرین سناریوهای جنگی احتمالی علیه ایران است.
سناریوهای پیش‌رو؛ آیا درگیری نظامی محتمل است؟
برگزاری مانور مشترک آمریکا و اسرائیل در این مقطع زمانی، سؤالات زیادی را درباره آینده تنش‌ها میان ایران و این دو کشور مطرح کرده است. برخی تحلیلگران معتقدند که این رزمایش می‌تواند مقدمه‌ای برای یک حمله محدود یا گسترده در آینده باشد. در صورت ادامه تنش‌ها، احتمال اقدام نظامی علیه تأسیسات هسته‌ای ایران وجود دارد، اما این گزینه می‌تواند واکنش شدید تهران را به همراه داشته باشد.
در عین حال، احتمال اجرای یک سیاست فشار ترکیبی نیز مطرح است، بدین معنا که اسرائیل و آمریکا از یک‌سو با تهدید نظامی و برگزاری رزمایش‌هایی مانند مانور مشترک آمریکا و اسرائیل، ایران را تحت فشار قرار دهند و از سوی دیگر، با تشدید تحریم‌های اقتصادی، سعی کنند برنامه هسته‌ای این کشور را محدود کنند.
در مجموع، برگزاری مانور مشترک آمریکا و اسرائیل در شرایط فعلی، تنها یک نمایش قدرت نیست، بلکه هشداری جدی به ایران است. این رزمایش می‌تواند مقدمه‌ای برای تحولات بزرگ‌تر باشد و نشان می‌دهد که سناریوی تقابل نظامی همچنان به‌عنوان یک گزینه محتمل در محاسبات استراتژیک آمریکا و اسرائیل باقی مانده است.
