آمریکا چندین فروند بمب‌افکن استراتژیک بی-۲، هواپیماهای سوخت‌رسان و ترابری را در پایگاه دیگو گارسیا در اقیانوس هند مستقر کرده است. این اقدام با هدف افزایش فشار بر ایران و تقویت حضور نظامی واشنگتن در منطقه صورت گرفته و می‌تواند زمینه‌ساز عملیات‌های گسترده هوایی باشد.
تمرکز نظامی در پایگاه دیگو گارسیا
رصدهای اطلاعاتی و تصاویر ماهواره‌ای نشان می‌دهد که در روزهای اخیر، تحرکات گسترده‌ای در پایگاه دیگو گارسیا مشاهده شده است. به گفته منابع امنیتی، این پایگاه که از موقعیت استراتژیکی در اقیانوس هند برخوردار است، یکی از مهم‌ترین مراکز عملیاتی آمریکا در منطقه محسوب می‌شود.
این پایگاه در گذشته به‌عنوان نقطه آغاز حملات هوایی آمریکا در جنگ‌های خاورمیانه از جمله عملیات‌های عراق و افغانستان مورد استفاده قرار گرفته است. اکنون با استقرار بمب‌افکن‌های بی-۲ و هواپیماهای پشتیبانی، به نظر می‌رسد که این پایگاه بار دیگر نقش محوری در تحولات منطقه‌ای ایفا خواهد کرد.
علاوه بر استقرار بمب‌افکن‌های پیشرفته، حداقل سه فروند هواپیمای باری سی-۱۷ و چندین فروند هواپیمای سوخت‌رسان نیز در این پایگاه فرود آمده‌اند. این استقرار گسترده نشان‌دهنده آمادگی برای یک عملیات احتمالی علیه اهداف مشخص است.
تحلیلگران نظامی بر این باورند که با توجه به افزایش تنش‌ها در منطقه، تقویت حضور نظامی آمریکا در پایگاه دیگو گارسیا می‌تواند حامل پیام هشدار جدی به ایران باشد.
قابلیت‌های بمب‌افکن‌های مستقر شده
بمب‌افکن‌های بی-۲ که اکنون در پایگاه دیگو گارسیا مستقر شده‌اند، به‌عنوان یکی از پیشرفته‌ترین جنگنده‌های استراتژیک در زرادخانه نیروی هوایی آمریکا شناخته می‌شوند. این هواپیماها که به فناوری رادارگریز مجهز هستند، قابلیت انجام حملات دقیق در عمق خاک دشمن را دارند.
بمب‌افکن بی-۲ به دلیل طراحی منحصر به فرد خود، می‌تواند بدون شناسایی شدن توسط رادارهای دشمن، به اهداف حساس و استراتژیک حمله کند. این ویژگی، آن را به گزینه‌ای ایده‌آل برای حملات پیشگیرانه علیه تأسیسات هسته‌ای و مراکز نظامی ایران تبدیل کرده است.
این هواپیماها قادر به حمل و استفاده از بمب نفوذگر عظیم (MOP) و بمب انفجاری عظیم (MOAB) هستند. MOP که حدود ۳۰ هزار پوند وزن دارد، یکی از قوی‌ترین بمب‌های نفوذگر در جهان محسوب می‌شود و برای تخریب تأسیسات زیرزمینی مقاوم طراحی شده است. این بمب می‌تواند تأسیسات هسته‌ای ایران که در اعماق زمین ساخته شده‌اند را هدف قرار دهد. در مقابل، MOAB که به «مادر تمام بمب‌ها» مشهور است، با وزن ۲۰ هزار پوند قدرت تخریبی بسیار گسترده‌ای در سطح زمین دارد و معمولاً برای نابودی پایگاه‌های نظامی، انبارهای تسلیحاتی و مراکز فرماندهی دشمن استفاده می‌شود. استقرار این بمب‌افکن‌ها در پایگاه دیگو گارسیا، احتمال استفاده از این سلاح‌های فوق‌سنگین را در حملات آینده افزایش داده است.
پیامدهای استقرار نیروهای آمریکا در منطقه
تحلیلگران نظامی معتقدند که استقرار این تجهیزات در پایگاه دیگو گارسیا، پیامدهای ژئوپلیتیکی گسترده‌ای خواهد داشت. این پایگاه که تحت مدیریت بریتانیا قرار دارد اما در اختیار ارتش آمریکا است، در طول دهه‌های گذشته به‌عنوان یکی از مراکز اصلی حملات هوایی آمریکا به خاورمیانه و جنوب آسیا شناخته شده است.
ورود بمب‌افکن‌های بی-۲ به این پایگاه، همراه با افزایش تعداد هواپیماهای باری و سوخت‌رسان، نشان‌دهنده یک تغییر استراتژیک در رویکرد واشنگتن در قبال ایران است.
به گفته منابع اطلاعاتی، این اقدامات ممکن است پیش‌زمینه‌ای برای عملیات نظامی گسترده‌تر باشد، به‌ویژه در صورتی که تنش‌ها بین ایران و ایالات متحده در منطقه افزایش یابد. برخی تحلیلگران هشدار داده‌اند که استقرار این جنگنده‌ها در پایگاه دیگو گارسیا، می‌تواند به‌عنوان یک سیگنال هشداردهنده برای ایران تلقی شود و حتی احتمال درگیری‌های نظامی را افزایش دهد.
برخی گزارش‌ها همچنین حاکی از آن است که تعدادی از بمب‌افکن‌های بی-۵۲ نیز در مسیر انتقال به پایگاه دیگو گارسیا قرار دارند. این امر می‌تواند نشان‌دهنده آمادگی آمریکا برای انجام عملیات‌های هوایی گسترده در منطقه باشد.
حملات پیشین آمریکا با استفاده از بی-۲
بمب‌افکن‌های بی-۲ در گذشته نیز در عملیات‌های نظامی مختلف مورد استفاده قرار گرفته‌اند. به‌عنوان مثال، در اکتبر سال گذشته، ایالات متحده از این جنگنده‌ها برای حمله به پنج سایت زیرزمینی متعلق به حوثی‌های یمن استفاده کرد. با این حال، در آن حملات از بمب‌های نفوذگر MOP استفاده نشد.
کارشناسان نظامی بر این باورند که حضور این جنگنده‌ها در پایگاه دیگو گارسیا، احتمال به‌کارگیری این سلاح‌های فوق‌سنگین علیه اهدافی در ایران یا نیروهای نیابتی آن در منطقه را افزایش داده است.
با توجه به سوابق عملیاتی آمریکا، هر زمان که بمب‌افکن‌های بی-۲ در پایگاه دیگو گارسیا مستقر شده‌اند، در مدت کوتاهی پس از آن، عملیات نظامی گسترده‌ای انجام شده است. این الگو در حملات قبلی آمریکا به عراق، لیبی و افغانستان مشاهده شده است.
به همین دلیل، بسیاری از تحلیلگران نظامی بر این باورند که این اقدام، نه‌تنها یک اقدام بازدارنده، بلکه آماده‌سازی برای حملات احتمالی در آینده نزدیک محسوب می‌شود.
