کمبود آهن یکی از شایع‌ترین مشکلات تغذیه‌ای در جهان است که به ویژه در زنان و کودکان تأثیر می‌گذارد. آهن ماده معدنی مهمی است که برای تولید هموگلوبین، پروتئینی که مسئول انتقال اکسیژن به سلول‌های بدن است، ضروری می‌باشد. کمبود آهن می‌تواند منجر به کم‌خونی و سایر مشکلات بهداشتی شود. در زیر به علل کمبود آهن در بدن پرداخته می‌شود:
کمبود آهن در بدن: چرا اتفاق می‌افتد و چگونه می‌توان از آن جلوگیری کرد؟
- مصرف ناکافی آهن در رژیم غذایی
یکی از اصلی‌ترین علل کمبود آهن، مصرف ناکافی این ماده معدنی از طریق رژیم غذایی است. غذاهای حیوانی مانند گوشت قرمز، مرغ، و ماهی منابع غنی آهن هستند. افرادی که رژیم‌های گیاه‌خواری یا وگان را دنبال می‌کنند ممکن است به دلیل محدودیت در مصرف منابع آهن حیوانی، در معرض کمبود آهن قرار گیرند. - کاهش جذب آهن در بدن
جذب آهن در دستگاه گوارش ممکن است به دلایل مختلفی کاهش یابد. برای مثال، بیماری‌های گوارشی مانند سلیاک یا التهاب روده می‌توانند باعث کاهش جذب آهن شوند. همچنین، مصرف همزمان غذاهای غنی از کلسیم یا فیتات (که در غلات کامل و حبوبات یافت می‌شود) می‌تواند مانع از جذب آهن شود. - نیاز افزایش یافته به آهن
در برخی از مراحل زندگی، نیاز بدن به آهن افزایش می‌یابد. این امر به ویژه در دوران بارداری و شیردهی، دوران رشد در کودکان و نوجوانان، و در زنانی که دوره‌های قاعدگی سنگین دارند، دیده می‌شود. اگر این نیاز افزایش یافته با مصرف کافی آهن جبران نشود، کمبود آهن به وجود می‌آید. - از دست دادن خون
از دست دادن مداوم یا شدید خون یکی از علل اصلی کمبود آهن است. این مشکل ممکن است ناشی از قاعدگی سنگین در زنان، زخم‌های دستگاه گوارش، جراحی‌ها، یا خونریزی‌های داخلی باشد. افرادی که خون اهدا می‌کنند نیز ممکن است در صورت عدم جبران صحیح، دچار کمبود آهن شوند. - اختلالات ژنتیکی و بیماری‌های مزمن
برخی از افراد به دلایل ژنتیکی نمی‌توانند به درستی آهن را در بدن ذخیره کنند. همچنین، بیماری‌های مزمنی مانند نارسایی کلیه یا برخی از انواع سرطان می‌توانند باعث کاهش سطح آهن در بدن شوند.
