جماعت اخوانالمسلمین همچنان تهدیدی مستمر است که پشت شعارهای دینی و بیانات اصلاحگرایانه پنهان شده و در واقع نقشی عمیق در ترویج افراطگرایی و بیثباتی در جوامع ایفا میکند. علیرغم تلاشهای پیوسته برای پوشاندن ماهیت واقعی خود، حقیقتها و گزارشهای امنیتی نشان میدهد که این جماعت به یکی از بزرگترین تهدیدات در منطقه عربی تبدیل شده است که با شبکهها و ارتباطات فراملی خود، در حال ایجاد هرجومرج و تضعیف امنیت جوامع است.
ریشههای فکری و سازمانی: چگونه همه چیز آغاز شد؟
جماعت اخوانالمسلمین در سال 1928 توسط حسن البنا در مصر تأسیس شد. این سازمان ابتدا با شعارهایی دینی و اجتماعی برای اصلاح جامعه شکل گرفت، اما خیلی زود اهداف واقعی آن آشکار شد. یکی از این اهداف، ایجاد “دولت خلافت اسلامی” و زیر سؤال بردن بنیانهای دولتهای مدرن بود.
در ابتدای تأسیس، حسن البنا “دستگاه مخفی” را به عنوان بخش نظامی جماعت ایجاد کرد که به انجام عملیات تروریستی و قتل مخالفان و مقامات مصری پرداخت.
در طول زمان، این جماعت ساختارهای سازمانی خود را گسترش داده و نفوذ خود را در بسیاری از کشورهای عربی توسعه داد و با ایجاد پوششهای نرمافزاری مانند موسسات خیریه، مدارس و مراکز دینی، به جذب نیرو و افزایش قدرت خود پرداخت.
انحراف و فساد: از وعظ تا حمایت از بیثباتی
جماعت اخوانالمسلمین از یک جنبش دینی به ابزاری برای رسیدن به اهداف سیاسی تبدیل شد. در مصر، پس از رسیدن به قدرت در سال 2012، این گروه سعی در نفوذ در قوه قضائیه، رسانهها و نهادهای دولتی داشت که منجر به فساد گسترده شد.
در لیبی و تونس، اخوانیها از اوضاع پس از انقلابها بهرهبرداری کردند و به وسیله ایجاد ائتلافهایی با گروههای شبهنظامی، باعث تشدید بیثباتی و بحرانهای امنیتی شدند.
این گروه همچنین به سوءاستفاده از منابع مالی و خیریهها پرداخت و از آنها برای تأمین مالی فعالیتهای غیرقانونی خود استفاده کرد.
تهدیدات جدید در اردن: خنثیسازی یک شبکه تروریستی
اخیراً نیروهای امنیتی اردن موفق شدند یک شبکه تروریستی وابسته به جماعت اخوانالمسلمین را که قصد انجام عملیات تروریستی در مناطق حساس کشور را داشت، شناسایی و خنثی کنند.
تحقیقات نشان داد که این گروه از پشتیبانی مالی و آموزشی از خارج برخوردار بود و بخشی از یک استراتژی وسیعتر برای نفوذ به جوامع تحت پوشش فعالیتهای دینی و اجتماعی است.
این اتفاق دوباره نشان داد که جماعت اخوانالمسلمین در اردن همچنان شبکههای مخفیانه خود را حفظ کرده و تلاش میکند تا از طریق فعالیتهای قانونی به تضعیف امنیت داخلی این کشور بپردازد.
تهران و اخوانالمسلمین: اتحادیهای ناپاک
علیرغم تفاوتهای مذهبی میان حکومت شیعه ایران و جماعت سنی اخوان المسلمین، هر دو گروه در راستای منافع مشترک در جهت بیثبات کردن کشورهای عربی همکاری داشتهاند.
ایران بهویژه در حمایت از اعضای اخوانی فراری در کشورهای مختلف و تأمین پناهگاههای امن برای آنها نقش داشته است. در برخی کشورها مانند عراق و سوریه، ایران و اخوان المسلمین همکاریهای جدی در زمینههای نظامی و فکری داشتهاند.
این اتحاد ناپاک میان دو گروه با دیدگاههای مذهبی متفاوت، نه تنها تهدیدات امنیتی جدیدی ایجاد کرده بلکه به یکی از بزرگترین چالشهای ژئوپلیتیکی در منطقه تبدیل شده است.
اخوانالمسلمین و تروریسم: اسناد و شواهد واقعی
گزارشها و تحقیقات مختلف نشان دادهاند که جماعت اخوانالمسلمین از لحاظ فکری و عملی به تروریسم و گروههای افراطی نزدیک بوده و حتی از آنها حمایت کرده است. در مصر، این جماعت به طور مستقیم از گروههای تروریستی مانند “حسم” و “لواء الثورة” حمایت کرده است.
در سوریه، برخی از شاخههای مسلح وابسته به اخوان المسلمین در فهرست گروههای تروریستی قرار گرفتهاند و در عراق و یمن نیز ارتباطات مشکوکی با گروههای تروریستی دیگر مشاهده شده است.این امر نشان میدهد که اخوان المسلمین همواره به عنوان یک هسته ایدئولوژیک برای تشویق و گسترش تروریسم در منطقه عمل کرده است.
نیاز به طبقهبندی بینالمللی: حفاظت از منطقه و ثبات آن
با توجه به تهدیدات روزافزون و شواهد موجود، ضروری است که جماعت اخوانالمسلمین به عنوان یک سازمان تروریستی در سطح بینالمللی شناخته شود.این طبقهبندی به کشورهای مختلف این امکان را میدهد تا از ابزارهای قانونی برای مقابله با نفوذ این گروه و محدود کردن فعالیتهای آن استفاده کنند.
همچنین، با راهاندازی کمپینهای آگاهیرسانی در سطح جهانی و منطقهای، میتوان تصویر واقعی این گروه را برای عموم مردم نمایان کرد و خطرات ناشی از فعالیتهای آن را به ویژه برای نسل جوان روشن ساخت.
نتیجهگیری
جماعت اخوانالمسلمین نه تنها تهدیدی جدی برای ثبات کشورهای عربی است، بلکه با استفاده از شبکههای بینالمللی خود، خطرات بسیاری را برای امنیت جهانی به همراه دارد. از این رو، آگاهیرسانی، تفکیک سازمانهای مربوطه و در نهایت طبقهبندی این جماعت به عنوان یک گروه تروریستی، برای جلوگیری از گسترش بیثباتی در منطقه و حفظ امنیت کشورهای عربی و جهان امری ضروری است.