مناظرهای جنجالی با اشاره به شکنجههای سال ۱۳۸۸: احمد زیدآبادی در برابر مهدی طائب
در روزهای اخیر، مناظرهای میان احمد زیدآبادی، روزنامهنگار و زندانی سیاسی سابق، و مهدی طائب، رئیس قرارگاه عمار و برادر حسین طائب، رئیس سابق سازمان اطلاعات سپاه، در رسانههای اجتماعی بهطور گستردهای بازتاب یافته است. این مناظره که به موضوع شکنجههای سال ۱۳۸۸ پرداخته است، بحثهای فراوانی را در فضای رسانهای و اجتماعی ایجاد کرده است.
احمد زیدآبادی در این مناظره به شکنجههای شدیدی که خود و برخی دیگر از زندانیان سیاسی آن سال، مانند محمدعلی ابطحی، متحمل شدند، اشاره کرده است. زیدآبادی در صحبتهای خود بیان کرده که در طول بازداشت، به او گفته شده که اگر اعتراف نکند و “تواب” نشود، اعدام خواهد شد. او همچنین از تهدیداتی که به مرگ او منجر میشد، سخن گفت.
زیدآبادی در این مناظره با لحنی دردناک گفت: «به من گفتند یا اعتراف میکنی و تواب میشی یا آقا گفته تو را میکشیم بالا (اعدام میکنیم).» او با اشاره به شرایط سخت بازداشت و شکنجههایش اضافه کرد که از شدت آزار و اذیتهایی که دیده، آرزو میکرد که تنها کتک خورده باشد.
طائب: تو سپاه هم کتکت زدند، من میدونم بچههای ما کتک نمیزنند. زیدآبادی: کاش کتکم میزدند
از سوی دیگر، مهدی طائب در دفاع از سپاه پاسداران و سازمان اطلاعات سپاه، هرگونه اعمال خشونت و شکنجه توسط اعضای این سازمان را رد کرد و گفت: «تو سپاه هم کتکت زدند، من میدونم بچههای ما کتک نمیزنند.»
این مناظره بازتابهای گستردهای در رسانههای اجتماعی داشته و موجی از واکنشها را در پی داشته است. بسیاری از فعالان سیاسی و حقوق بشری این مناظره را نشانهای از واقعیتهایی تلخ دانستهاند که سالها از چشم عموم پنهان مانده بود. مطرح شدن شکنجههای سال ۱۳۸۸ در یک رسانه داخلی، آن هم در قالب یک مناظره عمومی، نشاندهندهی اهمیت این موضوع در حافظهی جمعی جامعه و نقش آن در جریانهای سیاسی امروز ایران است.